رفقا سلام! امروز می‌خواییم در مورد یکی از دغدغه‌های اصلی شما یعنی اشتباهات برنامه ریزی نهایی صحبت کنیم. هر سال، ما با دانش‌آموزان زیادی مواجه میشیم که واقعاً درس‌خون هستن، ساعت مطالعه بالایی دارن، تست می‌زنن، کلاس میرن، خلاصه هر کاری که فکرش رو بکنید انجام میدن، اما وقتی کارنامه نهایی‌شون میاد یا نتیجه کنکورشون اعلام میشه، می‌بینن اون نتیجه‌ای که انتظارش رو داشتن نگرفتن. چرا؟ چون اغلب این بچه‌ها، ناخواسته یک سری اشتباهات رو در برنامه ریزی، به‌خصوص برای امتحانات نهایی، مرتکب میشن که تمام زحماتشون رو به باد میده. امروز می‌خواییم این اشتباهات رایج در برنامه‌ریزی امتحانات نهایی رو با هم کالبدشکافی کنیم و یاد بگیریم چطور ازشون دوری کنیم تا بتونیم هم نمرات عالی در امتحان نهایی کسب کنیم و هم تراز فوق‌العاده‌ای برای کنکور بسازیم. پس با من همراه باشید!
چرا با وجود ساعت مطالعه بالا، نتیجه مطلوب در امتحانات نهایی نمی‌گیریم؟
اولین و مهم‌ترین چالشی که خیلی از شما دانش‌آموزان عزیز باهاش دست و پنجه نرم می‌کنید، مربوط به خودِ فرآیند برنامه ریزی برای امتحانات نهایی میشه. بیایید با هم روراست باشیم، خیلی وقت‌ها ما در دام اشتباهاتی میفتیم که شاید در نگاه اول ساده به نظر بیان، اما تأثیر ویرانگری روی عملکردمون دارن.
تله اول از اشتباهات برنامه ریزی نهایی: بار اضافی بر دوش!
یکی از بزرگترین اشتباهات برنامه ریزی نهایی که مثل یه ویروس بین بچه‌ها شایعه، اینه که کارهایی رو در برنامه‌شون قرار میدن که خیلی فراتر از توان و زمانشونه. یعنی چی؟ بذارید یه مثال بزنم. فرض کنید شما امتحان ریاضی دارید، فرقی هم نمی‌کنه رشتتون ریاضی باشه، تجربی یا انسانی. میای میگی خب، من می‌خوام اول کتاب درسی رو بخونم، بعدش برم سراغ مثلاً کتاب کمک درسی مهروماه، کنارش فرمول بیست گاج رو هم یه دور مرور کنم، تازه یه سری سؤالات خفن از فلان جزوه و بهمان آزمون هم حل کنم! خب، این لیست آرزوها خیلی هم عالیه، اما وقتی وارد گود میشی و می‌بینی کلاً مثلاً سه روز یا چهار روز برای این امتحان فرجه داری، تازه متوجه میشی که نمیشه دنیا رو توی تخم مرغ جا داد!
چرا این یک اشتباهه؟
- عدم واقع‌بینی: شما نمی‌تونید حجم زیادی از مطالب و منابع مختلف رو در یک بازه زمانی کوتاه، اونم با کیفیت مطلوب، مطالعه کنید.
- ایجاد استرس و اضطراب: وقتی می‌بینید از برنامه عقب هستید و کارها طبق پیش‌بینی شما جلو نمیره، دچار استرس میشید و همین استرس، تمرکز و کیفیت مطالعه‌تون رو پایین میاره.
- افت کیفیت مطالعه: برای اینکه به همه کارها برسید، مجبور میشید از کیفیت مطالعه بزنید، سرسری بخونید و عمیق یاد نگیرید.
- بی‌خوابی و خستگی مفرط: خیلی از بچه‌ها برای جبران، تا ساعت ۲:۳۰ نصف شب، ۴ صبح، یا حتی ۵:۳۰ صبح درس می‌خونن. همین امسال دانش‌آموزی از علامه حلی ساوه با من تماس گرفت که امتحانش رو خواب مونده بود! چرا؟ چون تا دیروقت بیدار مونده بود و گفته بود نیم ساعت بخوابم، اما خوابش اونقدر عمیق شده بود که دیگه بیدار نشده بود. دانش‌آموز دیگه‌ای ممکنه اونقدر کم بخوابه که سر جلسه امتحان، خسته و بی‌تمرکز باشه، استرس بگیره و نتونه اون چیزی که خونده رو به درستی روی برگه پیاده کنه.
راهکار فرار از این تله:
اولین قدم برای یک برنامه‌ریزی اصولی اینه که حد و توان خودتون رو بشناسید. هم از لحاظ اینکه چقدر در طول روز می‌تونید مفید درس بخونید (توان فیزیکی و ذهنی) و هم از لحاظ زمانی که در اختیار دارید. مثل این می‌مونه که منِ نوعی برم باشگاه، ببینم یه وزنه ۱۲۰ کیلویی روی هالتری هست، بعد به خودم بگم خب اینو باید بلند کنم! آقا جان، من اینکاره نیستم، توانش رو ندارم. چرا باید خودم رو با چیزی درگیر کنم که می‌دونم از پسش برنمیام و بعدش هم احساس منفی کنم که “ببین، تو نتونستی، تو تواناییش رو نداشتی”؟ اصلاً اون وزنه ۱۲۰ کیلویی جزو پلن و هدف من نبوده که بخوام خودم رو درگیرش کنم. پس، واقع‌بین باشید و برنامه‌ای متناسب با توان و زمانتون بچینید.
تله دوم از اشتباهات برنامه ریزی نهایی: عدم اولویت‌بندی صحیح دروس
دومین مورد از اشتباهات برنامه ریزی نهایی که خیلی‌ها گرفتارش میشن، عدم اولویت بندی درسته. یعنی چی؟ بذارید با یه مثال توضیح بدم. دانش‌آموزی امتحان اولش، مثلاً دینیه و برای این درس ۷ روز فرجه داره. این دانش‌آموز میاد و هر ۷ روز رو کامل برای دینی وقت میذاره و اتفاقاً میره امتحان میده و ۲۰ هم میشه. دمش گرم! اما مشکل از اینجا شروع میشه که می‌رسه به امتحان بعدی، مثلاً زبان انگلیسی که فقط دو روز فرجه داره، یا ادبیات که اونم دو روز وقت داره. اینجا دانش‌آموز به خودش میاد و میگه: “ای وای! من چطور این همه مطلب رو تو دو روز جمع کنم؟!”
چرا این یک اشتباهه؟
- اتلاف وقت در نقاط اشباع: یه لحظه فکر کنید. یه دانش‌آموز ممکنه با ۳۰ ساعت مطالعه، دینی رو ۲۰ بشه. با ۴۰ ساعت هم همون ۲۰ رو میگیره. حتی با ۴۰۰ ساعت هم همون ۲۰ رو میگیره! چرا؟ چون این درس یه حدی داره. شاید اگه ۲۰ ساعت بخونه بشه ۱۸.۵، ولی از یه جایی به بعد، هرچقدر هم بیشتر وقت بذارید، تأثیر چندانی روی نمره‌تون نداره. اون دانش‌آموزی که ۷ روز کامل (یعنی شاید ۷۰-۸۰ ساعت) فقط دینی خونده، عملاً داره از تایم درس‌های مهم‌تری مثل ادبیات، زبان، یا دروس اختصاصی که فرجه کمتری دارن، می‌زنه. این کار بیهوده و بدون ضرورته.
- ایجاد بحران در فرجه‌های کوتاه: وقتی تمام انرژی و زمانتون رو برای درس‌هایی با فرجه زیاد می‌ذارید، برای درس‌هایی که فرجه کمتری دارن، با کمبود وقت مواجه میشید و این یعنی استرس و نتیجه نامطلوب.
راهکار فرار از این تله:
در اولویت‌بندی دروس برای امتحانات نهایی به این نکات دقت کنید:
- شناسایی نقاط ضعف و دروس وقت‌گیر: با خودتون صادق باشید. تو کدوم درس‌ها ضعیف‌تر هستید؟ کدوم درس‌ها ذاتاً وقت‌گیر و حجیم هستن؟ مثلاً اگه می‌دونید زبانتون خوب نیست، از همین الان باید روزی یک ساعت، یک ساعت و نیم براش وقت بذارید. اگه می‌دونید در طول سال به ادبیات کم‌توجهی کردید و حجمش هم زیاده، نمی‌تونید انتظار داشته باشید در دو روز فرجه معجزه کنید. پس این دروس رو در اولویت بالاتری قرار بدید و از قبل براشون برنامه‌ریزی کنید.
- تمرکز بر خروجی بهتر: ببینید با گذاشتن زمان روی کدوم درس‌ها، می‌تونید جهش نمره و تراز بهتری داشته باشید. گاهی اوقات با تمرکز روی یک درس خاص، می‌تونید پیشرفت قابل توجهی بکنید.
تله سوم از اشتباهات برنامه ریزی نهایی: غرق شدن در اقیانوس منابع!
سومین اشتباه رایج در اشتباهات برنامه ریزی نهایی، مربوط به انتخاب و استفاده از منابع میشه. واقعیت اینه که بالای ۹۰ درصد منابعی که در بازار برای امتحانات نهایی وجود داره، تکراری هستن. یعنی وقتی شما چند کتاب مختلف رو برای یک درس تهیه می‌کنید، می‌بینید که خیلی از مطالب، مثال‌ها و حتی سؤالات مشابهی دارن.
چرا این یک اشتباهه؟
- سردرگمی و اتلاف وقت: وقتی با انبوهی از منابع مواجه میشید، نمی‌دونید از کدوم شروع کنید و چطور پیش برید. این سردرگمی باعث اتلاف وقت و انرژی میشه.
- عدم توانایی در اتمام منابع: انتخاب سه یا چهار کتاب مختلف برای یک درس نهایی، تقریباً غیرممکنه که بتونید همه‌شون رو به طور کامل و با دقت مطالعه کنید. در نهایت، یا هیچ‌کدوم رو کامل نمی‌خونید یا با استرس و عجله از روی مطالب رد میشید.
- قربانی کردن سایر دروس: دانش‌آموزی رو می‌شناسم که می‌گفت برای امتحان سلامت و بهداشت، سه تا کتاب کمک‌درسی مختلف رو خونده! در حالی که با همون یک کتاب هم می‌تونست ۲۰ بشه. اون دو تا کتاب اضافی، در واقع زمانی بوده که باید برای درس‌های دیگه و مهم‌ترش می‌ذاشته و عملاً اون زمان رو تلف کرده.
راهکار فرار از این تله:
اولویت بندی منابع یعنی چی؟ یعنی آقا/خانم من، شما سه تا منبع برای یک درس داری؟ اشکالی نداره. اما اول، یک منبع اصلی رو انتخاب کن. هر موقع اون منبع رو کامل و با دقت خوندی و تموم شد، اگر وقت اضافه داشتی و احساس نیاز کردی، می‌تونی بری سراغ منبع دوم. الزامی به اینکه هر سه تاش رو بخوای تموم بکنی، وجود نداره. باور کنید اگه همین نکته ساده رو رعایت کنید، یه بار وحشتناکی از روی دوشتون برداشته میشه. یک منبع خوب و استاندارد (معمولاً کتاب درسی به همراه یک کتاب کمک آموزشی مناسب) برای اکثر دروس کافیه.
تله چهارم از اشتباهات برنامه ریزی نهایی: بی‌توجهی به نقشه راه!
وقتی برنامه امتحانات نهایی میاد، خیلی از بچه‌ها فقط یه نگاه کلی به تاریخ‌ها میندازن و دیگه کاری باهاش ندارن. این یکی دیگه از اشتباهات برنامه ریزی نهایی محسوب میشه. من همیشه یه جلسه برای بچه‌ها میذارم و فرجه‌های امتحانات رو تحلیل می‌کنم. بعضی‌ها میگن: “خب استاد، این که تحلیل نداره، جدول رو دیدیم دیگه!” بله، جدول رو دیدید، اما آیا به معنای واقعی کلمه “تحلیل” کردید؟
چرا این یک اشتباهه؟
- غافلگیری در فرجه‌های کوتاه: اگه از قبل ندونید که مثلاً برای درس “هویت اجتماعی” فقط یک روز فرجه دارید، ممکنه غافلگیر بشید و نتونید خودتون رو آماده کنید.
- از دست دادن فرصت برای پیش‌خوانی: اگه از ۲۰ روز قبل از شروع امتحانات بدونید که فلان درس فرجه کمی داره، یا درسی هست که توش ضعف دارید و فرجه‌اش هم کمه (مثلاً زبان انگلیسی یا فلسفه)، این امکان ذهنی و زمانی رو دارید که از قبل براش آماده بشید و بخشی از مطالبش رو بخونید.
راهکار فرار از این تله:
از همین الان که برنامه امتحاناتتون مشخص شده (یا به محض مشخص شدن)، اون رو جلوی چشمتون بذارید. فرجه بین هر امتحان رو دقیقاً مشخص کنید. ببینید برای کدوم درس‌ها وقت بیشتری دارید و برای کدوم‌ها وقت کمتری. درس‌هایی که هم در اونها ضعف دارید و هم فرجه کمی دارن، باید در اولویت مطالعه شما قبل از شروع رسمی امتحانات باشن. اینطوری وقتی به فرجه اون امتحان می‌رسید، دیگه دغدغه زیادی ندارید و با خیال راحت‌تری می‌تونید اوضاع رو پیش ببرید.
تله پنجم از اشتباهات برنامه ریزی نهایی: اسارت در دام ایده‌آل‌گرایی!
کمال‌گرایی یکی از دردسرسازترین اشتباهات برنامه ریزی نهایی و حتی زندگیه! من اونقدر درگیر این میشم که همه چیز بی‌نقص باشه، که عملاً هیچ کاری انجام نمیدم یا اونقدر با استرس کار رو انجام میدم که کیفیت فدای کمیت میشه. ترجمه رایج “Perfectionism” به کمال‌گرایی شاید خیلی دقیق نباشه. آرش فلاحی، رتبه ۲۵۸ تجربی سال ۹۸ که پزشکی ایران می‌خونه، ترجمه قشنگ‌تری براش داشت: “نقص‌هراسی”. یعنی من از هرگونه نقصی وحشت دارم!
چرا این یک اشتباهه؟
- فلج شدن در اثر ترس: خیلی از بچه‌ها از ترس اینکه “وای نکنه تو امتحان نهایی فلان درس رو ۲۰ نشم؟”، “نکنه بی‌دقتی کنم و نمره‌ام کم بشه؟” اونقدر وحشت می‌کنن که شب‌ها خوابشون نمی‌بره و اتفاقاً سر جلسه امتحان، از شدت همین اضطراب، سه نمره بی‌دقتی می‌کنن! یعنی با “اما و اگر” هایی که شاید اصلاً اتفاق نیفتن، حال خودشون رو بد می‌کنن و نتیجه رو خراب می‌کنن.
- انتظارات غیرواقعی: بچه‌ها، بیایید با واقعیت روبرو بشیم. سال گذشته از بین بیش از یک میلیون شرکت‌کننده کنکور در رشته‌های ریاضی، تجربی و انسانی، فقط یک نفر معدل کتبی نهایی‌اش ۲۰ شد! از نظر من، ۲۰ شدن در امتحان نهایی به مراتب سخت‌تر از درصد بالا زدن در کنکوره. چرا؟ چون تو امتحان نهایی تعداد سؤالات زیاده، گاهی سؤالات مبهمه، چهارگزینه‌ای نیست و نوشتنیه. ممکنه یه جایی یه اعراب رو تو عربی اشتباه بذاری و ۲۵ صدم از دست بدی. پس این تصور که شما “باید” ۲۰ بشید، یک نقص‌هراسی و کمال‌طلبی وحشتناکه.
- از دست دادن اعتماد به نفس: وقتی هدفی مثل “فقط و فقط ۲۰” برای خودتون تعیین می‌کنید و بهش نمی‌رسید (که احتمالش هم خیلی زیاده)، اعتماد به نفستون به شدت آسیب می‌بینه.
راهکار فرار از این تله:
عقل و ذهنیت درست حکم می‌کنه که فکرتون رو کنترل کنید. از این کمال‌گرایی و نقص‌هراسی خودتون رو جدا کنید. هدف شما باید ارائه بهترین عملکردتون باشه، نه لزوماً کسب نمره ۲۰ در همه دروس. اگر هم یکی دو نفر امسال ۲۰ شدن، دمشون گرم، خیلی آدم‌های خفنی هستن و شاید یه مقدار هم شانس باهاشون یار بوده، چون در تصحیح اوراق امتحانی، واقعاً ممکنه ۲۵ صدم ناخواسته از دست بره. پس حواستون به این عامل مهم باشه.
تله ششم از اشتباهات برنامه ریزی نهایی: نداشتن تنوع در برنامه
دوره امتحانات نهایی برای بچه‌های دوازدهمی حدوداً ۲۵ روز (و با احتساب روزهای قبلش، شاید ۳۰ روز) طول می‌کشه. حالا تصور کنید یه دانش‌آموز یازدهمی یا دوازدهمی، امتحان اولش دینیه و امتحان آخرش مثلاً شیمی. این دانش‌آموز از یه هفته قبل از شروع امتحانات نهایی، هیچ شیمی نخونده و تمام تمرکزش روی دروس اولیه بوده. یعنی یک ماه تمام، لای کتاب شیمی رو باز نکرده!
چرا این یکی از اشتباهات برنامه ریزی نهایی به حساب میاد؟
- فراموشی مطالب خوانده شده: وقتی برای مدت طولانی یک درس رو کنار می‌ذارید، بخش قابل توجهی از مطالبی که قبلاً یاد گرفته بودید، فراموش میشه. تمام اون زحماتی که در طول سال برای شیمی کشیده بودید، رشته پنبه میشه! این خیلی زور داره که شما یک سال برای درسی زحمت بکشید و بعد به خاطر یه برنامه‌ریزی غلط، بخش زیادی از اون رو فراموش کنید.
- خستگی و دلزدگی: مطالعه یکنواخت و بدون تنوع، باعث خستگی ذهنی و دلزدگی از درس میشه.
راهکار فرار از این تله:
در برنامه‌تون تا حد ممکن یه تنوع ریز ایجاد کنید. یادتونه گفتم برای دینی اگه ۳۰ ساعت وقت بذارید ۲۰ میشید و اگه ۱۰ برابرش هم وقت بذارید باز همون ۲۰ رو می‌گیرید؟ خب، اون تایم اضافه‌ای که می‌مونه رو می‌تونید به مرور یا مطالعه درس‌هایی اختصاص بدید که در انتهای برنامه امتحانی قرار دارن یا توشون ضعف دارید. این کار باعث میشه هم اون درس‌ها رو فراموش نکنید، هم آمادگی قبلی‌تون حفظ بشه و هم از یکنواختی مطالعه جلوگیری بشه. مثلاً روزی نیم ساعت یا یک ساعت مرور مباحث مهم شیمی یا ریاضی که امتحانش آخر هست، می‌تونه خیلی کمک‌کننده باشه.
تله هفتم از اشتباهات برنامه ریزی نهایی: نذاشتن زمان استراحت
همونطور که گفتم، امتحانات نهایی یه ماراتن حدوداً یک ماهه است. اگه من بخوام در تمام این مدت با حداکثر توانم، و منظورم از حداکثر توان ۱۰۰ درصد نیست، بلکه ۱۴۰ درصده، درس بخونم، قطعاً کم میارم. یه ماشین رو تصور کنید که توانایی رفتن با سرعت ۲۴۰ کیلومتر در ساعت رو داره. اما این ماشین، یه ماشین مسابقه حرفه‌ای نیست، یه ماشین عادیه که ماها سوار میشیم. اگه شما با این ماشین ۱۰ ساعت با سرعت ۲۴۰ کیلومتر برونید، موتورش می‌سوزه! چرا؟ چون وقتی داره با این سرعت میره، در واقع داره ۴۰ درصد فراتر از توان معمول خودش کار می‌کنه و به خودش آسیب می‌زنه.
چرا این یک اشتباهه؟
- فرسودگی و فروپاشی: وقتی شما به خودتون فشار غیرمنطقی وارد می‌کنید، خوابتون رو به‌هم می‌ریزید، استراحت نمی‌کنید، و شرایط روحی و روانی‌تون رو کنترل نمی‌کنید، شاید برای یه بازه کوتاه (مثلاً ۳ روز، ۵ روز، یا حتی ۱۰ روز) جواب بده. اما اگه این فشار برای یک ماه ادامه پیدا کنه، بعد از ۱۵-۲۰ روز دچار یه فروپاشی میشید. یه انفجاری در شما رخ میده و دیگه از کنترل خارج میشید. من تا دلتون بخواد می‌تونم مثال از دانش‌آموزانی بیارم که در امتحان آخر (مثلاً هویت اجتماعی در سال ۱۴۰۲)، می‌گفتن: “دیگه نمی‌تونم بخونم!” نه اینکه نخوان‌ها، واقعاً دیگه تواناییش رو نداشتن. چرا؟ چون اون استراحت نکردنه، اون درست نخوابیدنه، و اون فشار مضاعف آوردنه، موتور ماشینشون رو سوزونده بود.
- کاهش بازدهی: خستگی مزمن، بازدهی مطالعه رو به شدت کاهش میده و تمرکز رو از بین می‌بره.
راهکار فرار از این تله:
انتظار من از شما اینه که برای خودتون استراحت‌های معنادار و کوچولو در طول روز در نظر بگیرید. نه اینکه پاشید سه روز برید مسافرت! اما مثلاً بعد از امتحان، با دوستاتون برید یه کافه، یه چیزی که دوست دارید بخورید، یه پیتزا بزنید، یه قدمی بزنید. یا شب که درس خوندید، دوچرخه‌تون رو بردارید و یه نیم ساعت برید دوچرخه‌سواری کنید و برگردید. همه این‌ها روی حال خوب شما تأثیرگذاره و کمک می‌کنه که تا آخر مسیر امتحانات، شاداب و پرانرژی بمونید و یهو شیرازه‌هاتون از هم نپاشه. محتوای نحوه استراحت بین درس ها رو هم حتما توی سایت کیمیاگرخونه ببینید.
شش نکته تکمیلی و طلایی برای برنامه ریزی امتحانات نهایی بدون اشتباه:
حالا که با مهم‌ترین اشتباهات برنامه‌ریزی نهایی آشنا شدیم، بیایید ۶ تا نکته کلیدی و تکمیلی رو هم با هم مرور کنیم که می‌تونه حسابی بهتون کمک کنه:
۱. برنامه ریزی جامع و همه‌جانبه:
برای همه چیز برنامه ریزی کنید! مشخص کنید چقدر می‌خواید درس بخونید، کدوم درس‌ها عمومی‌ان، کدوم‌ها اختصاصی، تو کدوم‌ها قوی هستید و تو کدوم‌ها ضعیف. علاوه بر این، برای استراحتتون، برای ورزش روزانه‌تون (حتی شده روزی نیم ساعت پیاده‌روی یا ۲۰ دقیقه نرمش تو خونه)، و حتی برای تفریحات کوچیکتون برنامه داشته باشید. مثلاً هر روز صبح که پا میشید، ۲۰ دقیقه برید یه دوری تو کوچه بزنید، یه نون تازه بگیرید و برگردید. هم صبحانه باکیفیت‌تری می‌خورید، هم یه هوایی عوض کردید.
۲. هدف‌گذاری واقع بینانه:
آقا/خانم من، خودتون رو بشناسید. مثلاً منِ نوعی می‌دونم که بهترین نمره‌ام تو ریاضی شاید بشه ۱۸.۵، اما در کنارش یقین دارم که می‌تونم تو ادبیات، دینی و سایر دروس جبران کنم و تراز کل خوبی کسب کنم. خانم مهشید صابری، رتبه ۱۳۴ یا ۱۳۵ تجربی (اگر اشتباه نکنم ۱۳۵ یا شاید ۱۶۵) سال ۱۴۰۳ که الان پزشکی تهران می‌خونه، نمره‌اش تو درس ادبیات ۱۸.۷۵ شده بود، اما تراز کل نزدیک به ۱۰۴۰۰ گرفته بود. می‌خوام بگم که حتی با داشتن یک نقطه ضعف در یک درس، باز هم میشه نتیجه عالی گرفت. پس اهداف دست‌یافتنی برای خودتون تعیین کنید.
۳. مشخص کردن دقیق زمان‌های مطالعه و استراحت:
به خودتون بگید: “من از ساعت X تا Y درس می‌خونم، بعد Z دقیقه استراحت می‌کنم، و بعد از ساعت A تا B دوباره درس می‌خونم.” این زمان‌ها رو مشخص کنید و بهشون پایبند باشید. چرا اینقدر تأکید می‌کنم؟ چون بعضی وقت‌ها ما داریم روزی ۸ ساعت برای امتحان نهایی می‌خونیم، اما چون زمان‌ها مشخص نیست، کل ۲۴ ساعتمون درگیر درسه، خوابمون به‌هم ریخته، زندگیمون مختل شده. دو ساعت میریم تو اینستاگرام، بعد میگیم از کِی درسمون شروع شد؟! برای جبران، شب بیدار می‌مونیم و این چرخه معیوب ادامه پیدا می‌کنه.
۴. برنامه‌ریزی برای استراحت (تکرار مؤکد!):
اینقدر این موضوع مهمه که دوباره تکرارش می‌کنم. حتماً زمان‌های مشخصی رو برای استراحت در نظر بگیرید.
۵. وقت گذاشتن برای مرور:
حتماً شب قبل از امتحان و صبح روز امتحان، مطالبی که خوندید رو مرور کنید. یکی از بهترین روش‌ها برای مرور اینه که وقتی دارید کتاب درسی یا کمک‌درسی‌تون رو برای نهایی می‌خونید، بالای صفحاتی که نکات ریز، مهم یا فَرّار دارن، گوشه صفحه رو تا بزنید یا با ماژیک هایلایت مشخصی علامت‌گذاری کنید. اینطوری موقع مرور، سریع به اون نکات برمی‌گردید.
۶. ثابت قدم بودن و حفظ روحیه:
بچه‌ها، شما قراره حدود یک ماه درگیر امتحانات باشید. در این مدت ممکنه یه روز دندون‌درد بگیرید و نصف روزتون از بین بره، ممکنه سرما بخورید. می‌خوام بگم که نباید نسبت به این اتفاقات پیش‌بینی نشده نگران بشید. این‌ها حوادثی هستن که ممکنه پیش بیاد. مهم اینه که بتونید ثابت قدم باشید و اگه حتی یه امتحانی رو هم خدای نکرده خراب کردید، بتونید روحیه خودتون رو حفظ کنید و برای امتحانات بعدی با قدرت ادامه بدید.
جمع‌بندی نهایی: کلید موفقیت شما در دستان خودتان است!
رفقای عزیز، همونطور که دیدید، خیلی از مشکلاتی که باعث میشه با وجود تلاش زیاد، نتیجه دلخواه رو در امتحانات نهایی نگیریم، به اشتباهات برنامه ریزی نهایی برمی‌گرده. با شناخت این تله‌ها و به‌کارگیری راهکارهایی که گفتیم، می‌تونید یک برنامه‌ریزی هوشمندانه، واقع‌بینانه و مؤثر برای خودتون طراحی کنید. یادتون باشه، کیفیت مطالعه و آرامش ذهنی شما، خیلی مهم‌تر از کمیت و ساعت مطالعه بالاست. با اولویت‌بندی صحیح دروس و منابع، توجه به فرجه‌ها، دوری از کمال‌گرایی، ایجاد تنوع در برنامه، و اختصاص زمان کافی برای استراحت، می‌تونید این دوران رو با موفقیت پشت سر بذارید و به نتایجی که لیاقتش رو دارید دست پیدا کنید.
من ایمان دارم که شما می‌تونید! فقط کافیه به خودتون، توانایی‌هاتون و برنامه‌ریزی درستتون اعتماد کنید.
اگر سوالی یا ابهامی در مورد اشتباهات برنامه ریزی نهایی یا هر بخش دیگه‌ای از این مسیر دارید، حتماً در قسمت نظرات بپرسید. موفق و کیمیاگر باشید!
